Zamek Nachod

Historia
 
Gród i prawdopodobnie miasto Náchod założył w XIII. wieku rycerz Hron z rodu Naczeraticów ( nazwa w oryginale: Načeraticů ). Gród został wybudowany przy ziemskim szlaku handlowym wiodącym w pobliżu granicy czesko – kłodzkiej i pełnił niezmiernie ważną funkcję bramy warownej.Na przełomie XVI. i XVII. wieku średniowieczny zamek został przez ród  Smirzyckich ( nazwisko w oryginale: Smiřických ) przebudowany na rezydencję renesansową. Ostatnim męskim potomkiem wywodzącym się z tego rodu był  Albrecht Jan, który aktywnie uczestniczył w buntach chłopskich, biorąc udział w defenestracji panów w1618 roku oraz był jednym z trzydziestu przywódców. Ostatnim właścicielem pochodzącym z pnia czeskiej szlachty był Adam Erdman Trčka z Lípy a jego szwagier Albrecht z Waldsztejna ( nazwa w oryginale: Albrecht z Valdštejna) był dowódca wojska cesarskiego. Adam wiernie służył swojemu krewnemu stojąc u jego boku aż do jego śmierci, dnia 25. 2. 1634 roku, gdzie wraz z nim, w mieście Cheb został zamordowany . W tym samym roku zamek wraz z włościami przeszedł w ręce szlachcica włoskiego Ottavia
Piccolominiego de Arragona, jako w nagrodę od cesarza Ferdynanda II. w zamian za pomoc, którą mu wyświadczył usuwając z tronu Waldsztejna. Ród Piccolominów był właścicielem posiadłości ziemskich aż do 1783 roku, za jego panowania, odznaczającego się rozmachem przebudowy w stylu barokowym i rokoko, zamek w gruncie rzeczy otrzymał swoją dzisiejszą twarz. W 1792 roku zamek wraz z włościami kupił Piotr Biron, wojewoda Kuronski i Zahański a po jego śmierci w 1800 roku majątek przypadł w spadku jego najstarszej córce Katarzynie Bedrziszce Wileminie ( nazwisko w oryginale: Kateřina Bedřiška Vilemína) , słynnej jako pani księżnej, ze znanej  powieści od sławnej pisarki czeskiej Boženy Niemcowej "Babunia“ ( nazwa w oryginale: Babička ) W 1842 roku książę Jerzy Wilhelm Schaumburg-Lippe ( nazwisko w oryginale: Jiři VilémSchaumburg-Lippe) kupił posiadłościza 2 500 000 złotych dla swojego drugorodzonego syna Wilhelma Karola Augusta ( nazwisko w oryginale: VilémaKarla Augusta) zakładając w ten sposób drugorzędną dynastię rodu. Niniejsi niemieccy książęta panowali na Náchodzku aż do końca II wojny światowej. Od konfiskacji książęcych wielkich posiadłości ziemskich 21. 6. 1945 roku, zamek jest własnością państwa.

Ekspozycje
 

Ekspozycja Piccolomińska

Wnętrza historyczne przypominają okres XVII i XVIII wieku, a szczególnie okres wojny trzydziestoletniej, gdy właścicielem Náchoda był książę cesarski Ottavio Piccolomini. Swiadczą o tym bogato dekorowane wnętrza komnat reprezentacyjnych wyposażenie, sztukateria, zbiór brukselskiej tapicerii, zbiór martwej natury z kwiatami i zacisze z motywem łowieckim, galeria portretów, grafiki, jest tutaj także bogactwo najstarszej bibliotekii zamkowej i wartościowe wzory historycznego rzemiosła artystycznego.

Salony na drugim piętrze

Ekspozycja udostępniona do ogólnego zwiedzania została otwarta w 2002 roku i przedstawia pomieszczenia wnętrz z malowanymi stropami belkowymi z XVII. i XVIII wieku, obszerną kolekcję obrazów - portretów, pejzaży krajobrazowych, widoków miejskich ( wedut), zacisza i grafiki, dalej mobiliarza od XVI. do XIX. wieku, zwłaszcza renesansowego, barokowego i noworenesansowego, wartościowe zbiory historycznego rzemiosła artystycznego, tapicerie, broń oraz kostiumy historyczne.

Na dworze książęcym

Ta oto nowa trasa zwiedzania wnętrz została udostępniona do ogólnego zwiedzania w sierpniu 2007 roku, gdzie tematycznie odnosi się do okresu końca XVIII. i pierwszej połowy XIX wieku, gdy właścicielem
nachodzkich włości byl Piotr Biron wojewoda Kuronski i Zaháňski oraz jeho córka Katarzyna Wilemina ( nazwa w oryginale Kateřina Vilemína), známá jako słynna   pani księżna ze znanej  powieści od słynnej pisarki czeskiej Boženy Niemcowej "Babunia“ ( nazwa w oryginale: Babička ).

Expozycja orderów

Zwiedzenia sa w zamku tzw. wielke odznaki, gwiazdy a inne. Kolekcja odznaków jest od Schaumburg-Lippe.